De matrassen zijn gebracht!
Blijf op de hoogte en volg Miranda
13 Februari 2017 | Vietnam, Da Nang
Vanochtend weer de education sessie met de drie kinderen (syndroom van down) gedaan. Herhaling, herhaling en herhaling. Dat is de beste manier om deze kinderen dingen aan te leren. Dus tandjes poetsen, slokje water en dan zelf je gezicht wassen. Het blijft een uitdaging en vooral een van drie (de namen bljiven onduidelijk helaas) wil het niet en begint dan met bijten. Gelukkig zijn we er nu op verdacht dus geen tandafdruk in mn arm dit keer. Daarna mogen ze als beloning met de blokjes spelen. Dit vinden ze erg leuk al zijn ze wel heel snel afgeleid. Het jongetje met een handje houdt ervan om te gooien en weg te lopen. Dus rennen, rennen en nog eens rennen. Goed voor de lijn dus kom maar op! Tussendoor kwam er nog een bewoner langs met een yoghurtje en hij begon een van de kindjes yoghurt te geven. Erg lekker natuurlijk maar er zijn er drie dus na een paar keer de andere kindjes weg te duwen hebben wij hem gezegd (met handen en voeten uiteraard) dat de andere kindjes ook graag een hapje willen. Had hij zelf niet bij nagedacht waarschijnlijk maar gelukkig was hij hiertoe wel bereid. Iedereen tevreden en ontzettend lief van die meneer natuurlijk om zijn yoghurtje te komen delen.
Daarna hadden Ronneke en ik de eer om dit keer de babymassage te doen. Yess... wat is er nou leuker dan die kleine lijfjes te aaien, strekken en stimuleren. Kracht trainen voor in de beentjes, hoofdje omhoog houden. Allemaal dingetjes die vanzelfsprekend voor ons zijn maar voor hun best lastig omdat ze veel in hun bedjes liggen. Tussendoor Thin (het gehandicapte meisje van Fysio) er ook bij. Zij liggen natuurlijk allemaal op een mat dus met wat heen en weer bewegen zorgt ze wel dat ze er bij komt :-). Zo'n schatje en wat kan ze lachen, met haar armpje dat helemaal vervormd is lukt het haar toch om in je tenen te knijpen haha. Na het vertroetelen op zoek naar mijn slippers maar een bewoner vond ze waarschijnlijk ook erg mooi dus op andere slippers naar de auto om vervolgens met blote voeten de auto in te stappen. Bij het thuiskomen werden we al gebeld dat de slippers gevonden waren.. haha
Na de lunch werden de matrassen afgeleverd bij the Greenhouse. Dus tijdens de middagsessie bij het Social Project werden ze naar hun bestemming gebracht. Wat zijn ze er blij mee! Deze matrassen waren voornamelijk voor de geestelijk gehandicapte kinderen die afgezonderd zitten omdat ze zich zelf pijn doen en alles stuk maken. Extra stevige matrassen dit keer dus.
De meiden (2), de drie jongens en nog wat andere matrassen her en door door het centrum waar nog geen lag. Wat zullen ze vanavond allemaal goed slapen! Een andere vrijwilliger wil voor muziek zorgen die dan in de ruimtes worden afgespeeld om ze rustig te maken. Ze kunnen nl zo in een keer qua humeur omslaan en iedereen knijpen, bijten, omgooien etc. Ik vind dit best eng moet ik eerlijk zeggen. Het zijn best grote kinderen en ze hebben heel veel kracht dus soms moet je je hele gewicht in de strijd gooien om je los te maken.
Een nieuwe kleuterschool vanmiddag waar ik samen met Nuygh les ging geven aan kinderen van 3-6 jaar oud. Wat een schatjes en als ze het niet weten kijken ze je met die grote ogen aan. Echt zo lief! Het is goed om te zien dat ze er al vroeg mee beginnen want zo wordt hun toekomst alleen maar beter.
Dit weekend goed verbrand dus als ik van het thuisfront hoor over de sneeuw en kou dan had ik, als ik kon, graag even langsgekomen om er met mijn verhitte huid doorheen te rollen :-).
Daarna hadden Ronneke en ik de eer om dit keer de babymassage te doen. Yess... wat is er nou leuker dan die kleine lijfjes te aaien, strekken en stimuleren. Kracht trainen voor in de beentjes, hoofdje omhoog houden. Allemaal dingetjes die vanzelfsprekend voor ons zijn maar voor hun best lastig omdat ze veel in hun bedjes liggen. Tussendoor Thin (het gehandicapte meisje van Fysio) er ook bij. Zij liggen natuurlijk allemaal op een mat dus met wat heen en weer bewegen zorgt ze wel dat ze er bij komt :-). Zo'n schatje en wat kan ze lachen, met haar armpje dat helemaal vervormd is lukt het haar toch om in je tenen te knijpen haha. Na het vertroetelen op zoek naar mijn slippers maar een bewoner vond ze waarschijnlijk ook erg mooi dus op andere slippers naar de auto om vervolgens met blote voeten de auto in te stappen. Bij het thuiskomen werden we al gebeld dat de slippers gevonden waren.. haha
Na de lunch werden de matrassen afgeleverd bij the Greenhouse. Dus tijdens de middagsessie bij het Social Project werden ze naar hun bestemming gebracht. Wat zijn ze er blij mee! Deze matrassen waren voornamelijk voor de geestelijk gehandicapte kinderen die afgezonderd zitten omdat ze zich zelf pijn doen en alles stuk maken. Extra stevige matrassen dit keer dus.
De meiden (2), de drie jongens en nog wat andere matrassen her en door door het centrum waar nog geen lag. Wat zullen ze vanavond allemaal goed slapen! Een andere vrijwilliger wil voor muziek zorgen die dan in de ruimtes worden afgespeeld om ze rustig te maken. Ze kunnen nl zo in een keer qua humeur omslaan en iedereen knijpen, bijten, omgooien etc. Ik vind dit best eng moet ik eerlijk zeggen. Het zijn best grote kinderen en ze hebben heel veel kracht dus soms moet je je hele gewicht in de strijd gooien om je los te maken.
Een nieuwe kleuterschool vanmiddag waar ik samen met Nuygh les ging geven aan kinderen van 3-6 jaar oud. Wat een schatjes en als ze het niet weten kijken ze je met die grote ogen aan. Echt zo lief! Het is goed om te zien dat ze er al vroeg mee beginnen want zo wordt hun toekomst alleen maar beter.
Dit weekend goed verbrand dus als ik van het thuisfront hoor over de sneeuw en kou dan had ik, als ik kon, graag even langsgekomen om er met mijn verhitte huid doorheen te rollen :-).
-
13 Februari 2017 - 13:43
Josja Stienstra:
Wat geweldig Miranda! Wat doe je toch goed en dankbaar werk daar.
Veel succes en plezier nog!
Groetjes Josja -
13 Februari 2017 - 14:30
Bianca:
Wat een belevenissen Miranda!! En wat fijn dat de matrassen er zijn! Je maakt heel wat mee zo te lezen :-) wat een andere wereld. Sterkte met je rode velletje! Xxx -
14 Februari 2017 - 19:22
Tineke:
Stevige matrassen en wat een belevenis Miranda. Je moet ook van alle markten thuis zijn he? Ik kan het meenemen binnen m'n verpleegkundige lessen, erg leerzaam! -
14 Februari 2017 - 19:54
Hilly:
Hoi Miranda
Het is elke keer genieten om he verslag
te lezen. Vroeger zelf ook bij gehandicapte kindjes stage gelopen.
Heel dankbaar om te doen. Geniet ervan,
Gr. Hilly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
