Dag Vietnam

Even een korte terugblik vanaf afgelopen donderdag. Ik had tot nu toe geen PC beschikbaar vandaar dat het mij niet is gelukt om tussendoor een verslag te schrijven.

Afgelopen donderdag
Als afscheid zijn we na onze werkdag met de dames naar de massagesalon gegaan. Barstende koppijn maar ach kiezen we gewoon een voetmassage dachten Ronneke en ik. Begonnen ze opeens toch bij het hoofd. Hmm best lekker toch wel. Totdat ze het afmaakten met wat fikse klappen op het hoofd. Zo absurd dat ik er spontaan van in de lach schoot en tijdens de gehele massage niet kon stoppen. Pfff, maar was wel een heerlijk ontspannende avond hierdoor. Tjonge jonge.. maar de hoofdpijn kwam spontaan helaas weer terug. Enne, tijdens de voetmassage zaten de voeten best hoog (kniehoogte) :-) In de taxi terug zeiden we al.. de eerste massage was perfect, de tweede nou... beetje pijnlijk dus een derde gaat het niet worden want dat overleven we waarschijnlijk niet hahah.

Vrijdag
Vrijdagochtend afscheid nemen van het Social project. Ik stond ingedeeld bij het lesgeven maar gelukkig kon ik nog ruilen zodat ik alles kon afsluiten bij het Social project. Eerst Fysio met Thin, even wat wandelen over het terrein en als afsluiter nog even de babymassage (heerlijk die kleine ieneminie voetjes). Tussendoor werd de fysiotrap nog afgeleverd, zie foto. Dus alles wat wij gezamenlijk hebben bijdragen is fysiek aanwezig binnen het project. Mooi om te zien en fjin om het zo te kunnen afsluiten.

Met het team nog thee gedronken bij het Manchester cafe om de hoek. Een heus certificaat gekregen en nog een mooie portemonnee. Erg lief allemaal.

Wat een fantastische tijd heb ik gehad met al die lieve bewoners, kinderen, vrijwilligers en werknemers. Zo speciaal, en totaal geen spijt van dit avontuur want wat is die aandacht (en zijn die extra handen) nodig daar! Dit neem ik allemaal mee in mijn volgepakte rugtas en ik hoop dat het ze allemaal goed gaat...

Na de lunch werd ik opgehaald door de easy rider, Bob. Drie dagen het echte Vietnam ontdekken (voor zover dat in drie dagen kan...). Het begon al goed met prachtig weer. Dus de stad uit en de bergen in. Prachtig wat een uitzichten, leuke dorpjes, lieve mensen wederom en veel werk dat gewoon in de huisjes wordt verricht of aan de kant van de weg. Bob, zelf Vietnamees, had overal natuurlijk heel makkelijk toegang toe omdat hij de taal kent en weet wat de gebruiken zijn. Wij zijn dus bij een gezin geweest die zelf rijstvellen maakten en lieten drogen in de tuin om vervolgens later op de markt te gaan verkopen, een gezin (bedrijfje) dat vegers maakten en alles gewoon uit het bos halen he! Zo grappig. Onderweg nog een stel dat tigerbalsem aan het produceren waren. Er is gewoon zoveel te zien.

We overnachten de eerste avond in een hotel waarbij het mij opviel dat er zoveel slippers voor de deur stonden dus het was een drukbezocht hotel. Gaf Bob later aan dat dat kwam omdat het allemaal stelletjes waren die dan voor 1-2 uurtjes kwamen. Mmm, beetje raar bijsmaakje toch ik op de hotelkamer kwam. Keihard bed (wat in Vietnam trouwens normaal is) maar ach.. doe niet zo verwend. In het dorp nog gegeven bij een restaurantje. Alles is vanuit het huis. Dus heb je een winkel dan slapen de mensen daarachter en datzelfde is bij een hotel of een restaurantje. Helaas was het eten niet zo goed bevallen dus de hele nacht en de dag erop ontzettende buikpijn gehad. Slecht geslapen, dat je met één stukje darm nog zoveel last kunt krijgen had ik niet verwacht... gelukkig heb ik dan nog een zakje dus van het naar de toilet rennen had ik in ieder geval geen last.

De volgende dag weer de bergen in. Zo immens groot is het daar. Bij een bergdorpje nog even gestopt want Bob neemt altijd kleding van zijn kinderen mee om daar te verdelen. Heel arm maar zo gelukkig. Bob gaf dan ook aan dat ze niets hebben maar genoeg hebben om van te leven en dat ze hier heel gelukkig mee zijn. Eigenlijk is dat sowieso het motto daar in Vietnam. Zulke blij mensen...

Tweede hotel was een stuk beter, in het stadje Hue waar je allerlei Unesco bezienswaardigheden hebt. Bobs oom woont daar ook dus Bob ging bij zijn oom slapen en ik had een stukje middag en de hele avond om lekker zelf door het stadje te slenteren, lekker te eten etc. Heerlijk. Ook een hele goede nacht gehad dus die zondag was ik er weer helemaal klaar voor. Al had ik toch een pijn in mijn kont (dagen later nog..) !! Langs de HAI VAN pass terug naar Da Nang. Prachtige kustweg ... Erg blij dat ik dit avontuur heb doorgezet. Heb ik in die paar dagen die ik nog had toch nog wat meer van Vietnam kunnen zien.

Na het afzetten bij het vrijwilligershuis direct maar mijn backpacktas gepakt en een taxi gebeld om naar Hoi An te gaan naar de homestay die ik had gereserveerd. Wat een heerlijk plekje met uitzicht op de rijstvelden, kweekvijvers voor vissen en tussen het strand en het stadje Hoi An in. Perfect dus!! De avond eerst maar eerst even heerlijk gedoucht voordat ik met de fiets naar Hoi An ging om rond te wandelen en te eten.

Maandag
Gestart met ontbijt met het mooie uitzicht. Daarna lekker met de fiets naar het strand waar ik heerlijk tot in de middag heb kunnen lezen/puzzelen. Even gerust en klaargemaakt en toen op naar het stadje om mijn teennagels nog even te lakken voor de laatste dag, om nog wat souvenirs te vinden en lekker te eten.

Dinsdag
Eigenlijk hetzelfde als maandag. Heerlijk gerelaxed al voelde ik me niet zo fit. Ik denk dat ik door de motorrit toch een koudje heb opgelopen. Dus in de middag nog even geslapen, tas goed ingepakt, gedoucht en huppakee naar het vliegveld om de eerst vlucht naar Hong Kong te pakken.

De vlucht ging prima, zowel naar Hong Kong als naar Amsterdam. Al heb ik weinig geslapen doordat ik continu moest hoesten en mijn neus moest snuiten haha. Gelukkig had ik een hele lading paracetamol mee dus dat kwam nu goed van pas. De stewardessen hadden wij al een lading tissues gegeven dus ik kon heerlijk mijn gang gaan. Leuke mensen naast mij dus lekker gekletst, film gekeken en bij Schiphol stond mijn gezin al te wachten op mij!! Lief toch.. en dat terwijl ik om 6.30 uur in de ochtend aan kwam..ze moesten dus heuuuullll vroeg uit bed. Maar wat was ik blij ze weer te zien.

Dit was mijn laatste verslag. Het was een prachtig avontuur maar het is ook weer heerlijk om thuis te zijn... Nog een paar dagen vrij voordat ik weer aan het werk ga. Even bijtanken, alles verwerken en vooral aandacht voor mijn gezin (en de hond!!)

Nogmaals bedankt voor jullie bijdragen en het meeleven en volgen van mijn reisblog. xx